گروه حقوق دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی

پایگاه اطلاع رسانی #ashrafilaw

گروه حقوق دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی

پایگاه اطلاع رسانی #ashrafilaw

گروه حقوق دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی

برای عضویت در خبرنامه الکترونیک، نشانی ایمیل خود را در قسمت نظرات ارسال کنید.


تقویم برنامه ها و رویدادها

سومین همایش هفته پژوهش

🕑 چهارشنبه 28 آذر 97 - ساعت 13
سالن شهید مطهری

دفاع پایان نامه

| جمعه, ۲۱ شهریور ۱۳۹۳، ۱۲:۱۱ ب.ظ

دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی

دانشکده علوم انسانی

گروه حقوق

 

اطلاعیه برگزاری جلسه دفاع پایان­ نامه

 

جلسه دفاع رساله کارشناسی ارشد فقه و حقوق اسلامی

 

با عنوان

 تطبیق عاشورا با موازین فقهی شیعه

 

نگارنده

امین کربلایی

 

استاد راهنما

دکتر زهره حاجیان

 

استاد مشاور

حاج آقا سمیعی

 


 

روز شنبه 29/6/93 - ساعت 15

 

سپاهانشهر، دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی، سالن شهید مطهری

 

چکیده پایان نامه:


    از جمله ابعاد جریان عاشورا که کمتر به آن پرداخته شده است، بررسی این واقعهی عظیم به عنوان بخشی از سیرهی عملی امام حسین(ع)   است. میدانیم که سیرهی معصوم(ع) حجّت شرعی و یکی از منابع مهمّ استنباط احکام فقهی است، لکن تنها تعداد معدودی از فقها به قیام امام حسین(ع) متعرّض شده و آن را مورد بحث و احیاناً استناد فقهی قرار دادهاند. نوشتار حاضر درصدد تبیین و تحلیل ریشهها و عوامل عدم استناد فقها به جریان عاشوراست. یکی از دلایل این عدم استناد، که توسّط برخی مطرح شده، ادّعای «عدم انطباق با موازین فقهی» است. در این راستا ابتدا مواردی که نسبت به قیام امام (ع)مورد اشکال فقهی قرار گرفته، مطرح شده و سپس با ادلّهی فقهی ثابت شده که این عدم انطباق، در مورد قیام امام (ع)صادق نیست. در ادامه، «تکلیف شخصی بودن»، بهعنوان دلیل دیگری بر عدم استناد مطرح شده و مورد تحلیل فقهی قرار گرفته و این دلیل نیز رد شده است. در پایان پس از ردّ دلایل عدم استناد، فقه عاشورایی امام خمینی بهعنوان نمونهی بارزی از امکان استناد فقهی به این واقعهی عظیم و الگوپذیری از آن در فقه سیاسی خویش، بهویژه در خلق انقلاب اسلامی ایران، مورد بحث قرار گرفته و امکان استناد فقهی به واقعهی عاشورا اثبات شده است.


واژگان کلیدی: عاشورا، فقه عاشورایی، امام حسین (ع).


 

نتیجه گیری:

1)حرکت امام حسین (ع)بخشی از سیره ی عملی و سنت فعلی ایشان محسوب می شود لذا می تواند مورد استناد فقهای عظام قرار گیرد.

2)قیام امام حسین (ع) از جهتی مصداق جهاد دفاعی واز جهتی دیگر مصداقی از خروج بر حاکم

ظالم بوده است و نمی توان آن را تکلیف شخصی دانست.

3)با فرض قبول مشروط بودن أمر به معروف و نهی از منکر به دوشرط«عدم ضرر»و«تأثیر»، به این نتیجه رسیدیم که عقل در این موارد مصلحت أهم که همان حفظ کیان اسلام است را مقدم می داند.

4)إلقاءنفس در تهلکه و حرمت آن به عنوان شبهه ای بر حرکت امام حسین (ع) مطرح گردیده است،پس از نقد و بررسی برداشت ما این بود که اگر در کشته شدن مصلحت مهمی چون حفظ جامعه ی اسلامی باشد،خروج تخصصی دارد و موضوعاً از بحث تهلکه خارج است؛خصوصا که عموم یا اطلاق در آیه ی «ولا تلقوا بایدیکم إلی التهلکه» ثابت نشده است،لذا فعل امام (ع) می تواند آن را تخصیص بزند.

5)شبهه دیگر مهادنه بود که پس از بررسی مشخص شد که عده ای از فقها چنین گفته اند که در دوران أمر بین ترک مخاصمه ای که منجر به کشته شدن ذلیلانه میگردد و ایستادگی و قتال تا کشته شدن شرافتمندانه در میدان جنگ،بهترین گزینه راه دوم است.عده ای دیگر از فقها گفته اند:ترک مهادنه در صورت داشتن مصلحت جایز است وچه مصلحتی بالاتر از حفظ کیان اسلام.

6)نگاه متمایز امام خمینی(ره) به واقعه ی عاشورا و این که اقدام برای از بین بردن حکومت باطل و تشکیل حکومت اسلامی،از اهداف اصلی حرکت اباعبدالله(ع) بوده است؛ باعث شد که این واقعه را به عنوان الگویی برای همه ی اعصار و قرون مطرح نمایند ودر نهایت موجب خلق  انقلاب اسلامی گردید.

 

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی